عبدالحسین زرین‌کوب خوانساریِ ادیب، مورخ و نویسنده‌ی معاصر، در روزهای پایانی اسفند ۱۳۰۱ش در بروجرد زاده شد. تاریخ تولد او را ۲۷ اسفند این سال نوشته‌اند و به قول خود ایشان «هر سال، یک دو روز از نوروز پیرتر» بود.
زرین‌کوب در زادگاهش به مدرسه رفت، در آذر ۱۳۲۰ش در امتحان ورودی دانشکده حقوق دانشگاه تهران رتبه اول را کسب کرد، در ۱۳۲۴ش، در امتحانات ورودی دانشکده‌ی علوم معقول و منقول و نیز دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران با کسب رتبه اول پذیرفته شد و رشته ادبیات فارسی را برگزید.
سال ۱۳۲۸ش، تحصیل در مقطع دکترای ادبیات فارسی دانشگاه تهران را آغاز کرد و پس از آن، برای تدریس در دانشگاه تهران دعوت به کار شد و از ۱۳۳۵ش، با رتبه‌ی دانشیاری، در دانشکده‌ی علوم معقول و منقول آغاز به کار کرد در سال‌های ۱۳۴۷ - ۱۳۴۹ش، در امریکا استاد میهمان در دانشگاه‌های کالیفرنیا (UCLA) و پرینستن به تدریس تاریخ ایران و تاریخ تصوف مشغول بود.
در ۱۳۶۸ش نماینده‌ی ایران، در جلسات یونسکو در پاریس بود که درباره‌ی طرح تأليف مجموعه‌ی تاریخ تمدن‌های آسیای مرکزی تشکیل شده بود. در ۱۳۷۳ش، سازمان نقشه برداری کشور برای تدوین اطلس تاریخ ایران از او یاری طلبید و فصل‌های مربوط به تاریخ هخامنشیان، سلوکیان، اشکانیان، طاهریان، صفاریان، سامانیان و غزنویان به اهتمام او تالیف شد.
همکاری او با مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی از ۱۳۷۴ش آغاز شد که تا پایان عمر ادامه یافت.
در ۱۳۷۳ش، سازمان نقشه‌برداری کشور برای تدوین اطلس تاریخ ایران از او یاری طلبید و فصل‌های مربوط به تاریخ هخامنشیان، سلوکیان، اشکانیان، طاهریان، صفاریان، سامانیان و غزنویان به اهتمام او تالیف شد.
زرین‌کوب پس از تحمل حدود دو سال رنج بیماری، در روز چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ش در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
