درباره‌ی کتاب
دکتر هريت لونر در کتاب مشهورش رقص خشم که زندگي ميليون‌ها نفر از خوانندگانش را تغيير داده، مي‌نويسد: «عصبانيت نشانه است، و ارزش دارد به آن توجه کنيم. عصبانيت ما ممکن است حامل چنين پيام هايي باشد: مورد آزار قرار گرفتيم، حق و حقوق‌مان ناديده گرفته مي‌شود، نيازها و خواسته‌هايمان در حد مطلوب برآورده نمي‌شود، يا خيلي ساده، چيزي در زندگي‌مان درست نيست.»
در حالي که خشم ارزش توجه و احترام دارد، اما زنان در مقابله با آن روش‌هايي به کار مي‌گيرند که براي کنترل عصبانيت‌شان به کار نمي‌آيند. آن‌ها در واکنش به خشم به دو گروه تقسيم مي‌شوند: «زن خوب» و «زن پرخاشگر». گروه اول به هر قيمتي شده از عصبانيت و مشاجره دوري مي‌کنند، آن را کاملا ناديده مي‌گيرند و بالاخره دچار مشکلات عاطفي مي‌شوند. گروه دوم خيلي زود عصباني مي‌شوند، خود را درگير دعواهاي بي فايده مي‌کنند، دايم گله و شکايت مي‌کنند و بالاخره با احساس عجز و ناتواني باقي مي‌مانند. در اين کتاب سعي شده است تا به خواننده کمک شود تا بداند در کدام يک از اين دو گروه جاي مي گيرد. سپس با گفتن شرح حال زناني که تحت درمان نويسنده بوده‌اند، براي حل مشکلات با همسر، والدين، فرزندان، دوستان و همکاران راه حل هايي پيشنهاد مي‌کند. به دست آوردن عزت نفس در قبال اعتقادات، ارزش ها، افکار و احساسات خود کاري است که هرکس بايد به تنهايي انجام دهد. گرچه ديگران ممکن است ما را دعوت به چنين کاري کنند يا ما ديگران را، اما در آخر هرکس خودش بايد احساسات و باور‌هايش را توضيح دهد. اما اين وظيفه‌اي است که بايد به تنهايي انجام دهيم اما نه در انزوا. ما در ارتباط با ديگران مي‌توانيم به خود واقعي مان دست يابيم و درباره خودمان بياموزيم. در اين کتاب همواره بر در ميان گذاشتن تجربه‌هاي خود و يادگيري از تجربه‌هاي ساير اعضاي خانواده به خصوص زنان تاکيد شده است. زيرا با ارتباط برقرار کردن و سهيم شدن تجربه‌ها مي‌توانيم فراتر از اسطوره‌هاي فرهنگي، خانوادگي و شخصي گام برداريم.
