يوجنیو باربا، سال ۱۹۳۶ در بریندیسی (ایتالیا) متولد و در روستای گالیپولی بزرگ شد. بعد از مرگ پدرش، نظامی و افسری که زخمی جنگ جهانی دوم بود، شرایط اجتماعی و اقتصادی خانوادگی‌اش به‌شدت تغییر کرد. سال ۱۹۵۴ بعد از اتمام تحصیلاتش در کالج نظامی لانونتزياتلا، رویای تبدیل شدن به افسری نظامی و ادامه دادن به راه پدر را رها و به نروژ مهاجرت کرد. در آنجا جوشکار و سپس ملوان شد و هم زمان در دانشگاه در رشته‌های زبان فرانسه، ادبیات نروژی و تاریخ ادیان در دانشگاه اسلو تحصیل کرد. سال ۱۹۶۱ به ورشو (لهستان) رفت تا در دانشگاه دولتی تئاتر، کارگردانی تئاتر بخواند. بعد از یکسال دانشگاه را ترک کرد و به اوپوله رفت و سه سال با یرژی گروتفسکی کار کرد. سال ۱۹۶۳ به هند سفر کرد و در مورد تئاتر کاتاکالی پژوهش کرد. حاصل این پژوهش مقاله‌ای بود که در ایتالیا، فرانسه، آمریکا و دانمارک چاپ شد. سال ۱۹۶۵ نخستین کتابش را در مورد گروتفسکی به نام «در جستجوی تئاتر گمشده» نوشت که در ایتالیا و مجارستان چاپ شد. سال ۱۹۶۴ به نروژ بازگشت تا به یک کارگردان حرفه‌ای تبدیل شود؛ اما او یک خارجی بود که نتوانست کاری پیدا کند. گروهی از جوانان که در مدرسه‌ی دولتی تئاتر پذیرفته نشده بودند را جمع کرد و گروه اودین تئاترت را تأسیس کرد. در سال ۱۹۷۹ با راه‌اندازی مدرسه‌ی بین‌المللی انسان‌شناسی تئاتر(ایستا)، زمینه‌ی مطالعاتی جدیدی را با نام «انسان‌شناسی تئاتر» فراهم کرد. باربا از دانشگاه‌هایی چون آرهوس، آیاکوکو، بولونیا، هاوانا، ورشو، پلیموث، هنگ کنگ، بوینس آیرس، تالین، کلوژ-ناپوکا، ادینبرو و شانگهای دکترای افتخاری دریافت کرده است؛ همچنین در این مدت جایزه‌های آکادمی دانمارک، جایزه منتقدان تئاتر مکزیک، جایزه‌ی بین‌المللی لوئیجی پیراندلو، و جایزه‌ی تاليا از انجمن بین‌المللی منتقدان تئاتر را به دست آورده است. يوجنیو باربا طی پنجاه‌و‌پنج سال کار با اودین تئاترت و آنسامبل بینافرهنگی تئاتریوم موندی، هفتاد‌و‌هفت اجرای تئاتری خلق کرده که برخی از آنها عبارتند از: پرنده دوستان، فرای و...
