سر تامس مور یا قدّیس تامس مور زاده‌ی ۷ فوریه‌ی ۱۴۷۸ در لندن و درگذشته‌ی ۶ ژوئیه‌ی ۱۵۳۵ در انگلستان است. او حقوق‌دان، نویسنده، فیلسوف اجتماعی، سیاست‌مدار، و انسان‌گرای دوران نوزایش انگلیسی بود. او مشاور مهمی برای هنری هشتم انگلستان بود. مور از اکتبر ۱۵۲۹ تا ۱۶ ماه مه ۱۵۳۲ صدراعظم بود. پاپ پیوس یازدهم در سال ۱۹۳۵ مور را قدیس اعلام کرد. کلیسای انگلستان از او به‌عنوان «شهید اصلاحات» یاد می‌کند. او از مخالفان و رقبای اصلاحات پروتستان و به صورت مشخص مارتین لوتر و ویلیام تیندل بود. مور برای نخستین بار از واژه‌ی اُتوپیا (آرمانشهر) استفاده کرد. نامی که او به کشور-جزیره‌ای آرمانی داد که سیستم سیاسی‌اش را در کتاب اتوپیا شرح می‌دهد.
مور به تحصیل در مدرسه‌ی سنت آنتونی (یکی از بهترین مدارس آن دوران لندن) پرداخت، سپس سال‌های ۱۴۹۰ تا ۱۴۹۲ را به عنوان خدمتکار در خانه‌ی جان مورتن اسقف اعظم کانتربوری و صدراعظم انگلستان سپری کرد. مورتن مشتاقانه پشتیبان «آموزه‌ی نوین» رنسانس بود و ارزش فراوانی برای مور جوان قائل بود. از آنجایی که باور داشت مور توانایی‌های بالقوه‌‌ی فراوانی دارد او را نامزد جایگاهی در دانشگاه آکسفورد کرد. جایی که مور در ۱۴۹۲ مطالعاتش را آغاز کرد. مور در آکسفورد آموزش کلاسیک دید. او شاگرد توماس لیناکر و ویلیام گروسین بود. پس از کسب مهارت در لاتین و یونانی مور در ۱۴۹۴ تنها پس از دو سال به اصرار پدرش برای پیگیری حرفه‌ی وکالت آکسفورد را به قصد لندن ترک کرد. در ۱۴۹۶ او دانشجوی «لینکلن این» شد و تا ۱۵۰۲ در آنجا ماند تا اجازه‌ی حضور در دادگاه را یافت.
روشنفکران و سیاست‌مداران در سراسر اروپا از اعدام مور شگفت‌زده شدند. اراسموس بر او چون کسی درود فرستاد که «روحش از هر برفی پالوده‌تر و نبوغش چنان که مانندش را انگلستان هرگز ندیده و نخواهد دید.» دو قرن بعد جاناتان سویفت گفت که او «شخصی از بالاترین درجات اخلاق که این سرزمین تا به حال به خود دیده است»، بود. دیدگاهی که ساموئل جانسون نیز بر آن بود. هیو ترورروپر تاریخ‌دان در سال ۱۹۷۷ گفت که مور «نخستین مرد انگلیسی بود که ما احساس می‌کنیم می‌شناسیم، قدیس‌ترینِ انسان‌گرایان و انسان‌ترین قدیسان، مرد جامعِ رنسانس خنک شمالی ما» بود.
